.jpg)
"حُبُّ عَلِيٍّ حَسَنَةٌ لايَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَةٌ"[1]؛ محبت و ولايت حضرت علي(علیه‌السلام)، حسنه‌اي است که سيئه به آن، ضرر نمي‌رساند. يعني کسي که اين حسنه را دارد، پيش از آنکه رنگ و جاذبه‌ي گناه به جانش برسد و او کاذبانه از آن ملتذ شود، ولايت، صورت حقيقي گناه را برايش باز مي‌کند و آن را دفع مي‌نمايد؛ لذا اگر چه از سر جهل و غفلت، گناه و خطايي مرتکب شود، سريع به دنبال جبرانش مي‌رود و در نتيجه نه برايش ملکه مي‌شود و نه به وجودش آسيب و ضرري مي‌رساند؛ چرا که نور ولايت علي(علیه‌السلام)در جانش ملکه شده است.
برگرفته از کتاب رو به آسمان غدیر، صفحه‌ی 102
[1]- نهج الحق و کشف الصدق، علامه حلي(رحمةالله علیه)، ص 259.
نظرات کاربران
