ديدگاه منطبق بر شريعت، دربارهی غیبت، آن است که ما تحت عنوان انسان، هم در غيبت و هم در ظهور، مسئوليم. اين ديدگاه توحيدي بر اساس اصل "لَيْسَ لِلإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعَي"[1] براي ما روشن شده است.
کتاب امام منتظر واقعی، صفحه 22
[1]- سوره نجم، آيه 39 : براي انسان، جز آنچه سعي كرده، نيست.