.jpg)
حاجي پس از محرم شدن، به سوي سرزمين عرفات مي‌رود و تا عصر روز نهم ذی‌الحجه در عرفات وقوف می‌کند و به عبادت و دعا می‌پردازد. اما چرا عصر؟ اين سؤال را يك يهودي از رسول‌خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) پرسيد. پيامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرمود: «همانا عصر، ساعتي است كه در آن، آدم پروردگار خويش را عصيان كرد. پس خداوند، وقوف و تضرع و دعا را در محبوب‌ترين جايگاه نزد خود، بر امت من واجب نمود و بهشت را برايشان تضمين کرد. و آن ساعتي كه مردم از عرفات كوچ مي‌كنند، همان ساعتي است كه آدم كلماتي را از پروردگارش دريافت كرد و توبه نمود؛ همانا خداوند، بسيار توبه‌پذير و مهربان است.»[1]؛ بنابراين سرّ عصر عرفات، عصيان آدم و توبه‌ي اوست. گنه‌كاران هم بايد در همين زمان، در بهترين مكان‌هاي روي زمين بايستند و از خداوند، طلب غفران و بخشش كنند.
برگفته از کتاب سلوک حج، صفحه‌ی 217و 218
[1]- الأمالي شيخ صدوق;، ص194.
نظرات کاربران
