آخرین قدم

هر چه براي هدايت انسان لازم بود، در طی رسالت رسول اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) آمد؛ اما با اين حال در حجّةالوداع، خداوند به ايشان فرمان داد، بایستد و برای ابلاغ رسالتش، قدم نهایی را در ظهور نعمت بردارد. فرمانی که نشان می‌داد با اتمام نعمت، دین الهی کامل خواهد شد.

همۀ پیامبران آمدند و به رسالت پیامبر خاتم(صلی‌الله‌علیه‌‍‌‌‌وآله‌وسلم) مژده دادند که می‌آید و دین کامل را ظهور می‌دهد؛ اما بعد از سال‌ها رسالت ایشان، هنوز این ظهور اتفاق نیفتاده بود! یک قدم دیگر مانده بود؛ پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) باید علی(علیه‌السلام) را معرفی می‌کرد. پس هر چند خدا در رسالت بر مؤمنان منت نهاده، اما حقیقت رسالت در "الْیوْمَ أكْمَلْتُ لَكُمْ دینَكُم" ظهور پیدا کرده و دین با این ظهور، کامل شده است؛ لذا می‌توان گفت منت خداوند بر نعمت ولایت تعلق گرفته و هر رحمتی اگر رنگ این نعمت را نداشته باشد، جای منت ندارد!

"الْیوْمَ... رَضیتُ لَكُمُ الإِسْلامَ دیناً‏‏"؛ با توجه به این آیه، روشن است که خداوند تنها به زحمات و تلاش‌های پیامبر(صلی‌‌الله‌و‍‌‌‌‌علی‍‌‌‌‌‌‌ه‌وآله‌و‌سلم) در جعل احکامی همچون تحریم مشروب و ربا یا واجب کردن نماز و روزه، راضی نمی‌شود؛ بلکه پس از تمام تلاش‌ها، در سال آخر از او می‌خواهد ولایت علی(علیه‌السلام) را به مردم معرفی کند تا همگان بفهمند خدا تنها به دینی که محورش ولایت باشد، راضی است و دین هم‌گام با علی(علیه‌السلام) برای او پسندیده است؛ چنان هم‌گامی که علی(علیه‌السلام)، نفْس رسول(صلی‌الله‌علیه‌‍‌‌‌واله‌وسلم) باشد[1]:

"یا عَلِی، مَنْ أحَبَّكَ وَ وَالاكَ، أحْبَبْتُهُ وَ وَالَیتُهُ وَ مَنْ أبْغَضَكَ وَ عَادَاكَ، أبْغَضْتُهُ وَ عَادَیتُهُ؛ لِأنَّكَ مِنِّی وَ أنَا مِنْكَ."[2]

ای علی، هر كه تو را دوست بدارد و اهل ولایتت باشد، دوستش دارم و خواهانش هستم و هر كه بغض تو را دارد و با تو دشمنی ورزد، بغضش را به دل می‌گیرم و با او دشمن هستم؛ زیرا که تو از منی و من از تواَم.

برگرفته از کتاب "رو به آسمان غدیر"، ص53.

[1]- الإحتجاج علي أهل اللّجاج، ج‏2، ص392 :

[2]- الأمالي شيخ صدوق، ص367.