ادعای انتظار و ملاک سنجش آن

هر چه منتظَر، برتر، زیباتر و کامل‌تر باشد، انتظار و شوق منتظِر برای تزکیه، تهذیب، و برداشتن آفات و موانع درونی قوی‌تر می‌شود. تا بتواند از برکات وجودی منتظَر بهره بگیرد. پس آنان که ادعا می‌کنند منتظرند، اگر راست می‌گویند، باید صوَر انتظار از آن‌ها در خارج ایجاد شود؛ همان طور که اگر كسی بگوید منتظر مهمانم، ولی بخوابد و همه‌ی كارها را برای خود مهمان بگذارد، او را دروغ‌گو می‌دانیم؛ زیرا آثار به صراحت نشان می‌دهد كه خبری از انتظار در او نیست! در نتیجه نباید غافل باشیم؛ باید به خود برگردیم و ارزیابی کنیم كه آیا واقعاً ملکه‌ی انتظار را داریم یا نه. باید بدانیم احادیثی كه در اجر و بهره‌ی انتظار وارد شده، از آنِ منتظری است که ملکه‌ی انتظار را داشته باشد و این هم از آثارش فهمیده می‌شود.

کتاب معرفت نور تا عصر ظهور، جلد دوم، صفحه‌ی 173