.jpg)
انتظار حالتی درونی و قلبی است؛ ولی آثار خارجی هم دارد و آن آماده شدن منتظر است. هر قدر انتظار شدیدتر باشد، آمادگی و تلاش در جهت سنخیت با روحیه منتظَر و ایجاد شرایطی که او می‌پسندد، بیشتر خواهدشد. مثل اینكه در بُعد دنیوی، وقتی منتظر آمدن كسی هستیم كه خیلی دوستش داریم، حاضریم اگر او رنگ فرش، طرح پرده و مبل و حتی رنگ خانه‌ی ما را دوست نداشته باشد، همه را متناسب با سلیقه‌اش عوض کنیم و البته با شوق، این کارها را می‌كنیم -اگرچه فایده‌ای ندارد و تلاشی عبث و پوچ در جهت دنیاست-. بنده‌ی مؤمنی هم که منتظِر مولایش باشد، با شوق و عشق، همه چیز را طبق سلیقه‌ی او آماده می‌کند.
کتاب معرفت نور تا عصر ظهور، جلد دوم، صفحه‌ی 149
نظرات کاربران
