ببین این شب‌ها قلبت كجاست؟

ای انسان! بدان، اگر قلبت به حیات انسانی زنده باشد، زنده‌ای.

حقیقت آیۀ "لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی‏ سَبیلِ‏ اللَّهِ‏ أَمْواتاً"[1]، فقط مخصوص شهدا نیست. بلکه این آیه، راز حیات انسانی را مطرح می‌کند. یعنی تنها آن‌کس که در سبیل حق، چه در میدان جهاد اصغر، چه در میدان جهاد اکبر، حرکت می‌کند، زنده است و اگر هم بمیرد، "فَقَدْ وَقَعَ‏ أَجْرُهُ‏ عَلَی‏ اللَّهِ"[2] اجرش با خداست.

اما چطور در مسیر خدا حرکت کنیم؟برای حرکت "فی سبیل الله"، لازم است مبداء میلمان را از اصالت‌دادن به زندگی حیوانی و توجه به دنیا برگردانیم و با اصلاح مبداء میل، قلب را متوجه ملكوت كنیم.

در شب‌های قدر، زمینه فراهم است تا قلب خود را به وطن حقیقی‌اش نزدیك كنیم؛ زیرا بر اساس همین مبادی میل قلب‌مان، سرنوشت و حرکت یکسال ما رقم می‌خورد.

برگرفته از مباحث "انس با قرآن"، جلسۀ بیست‌و‌سوم.

[1]- سورۀ آل‌عمران، آیۀ 169: "وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی‏ سَبیلِ‏ اللَّهِ‏ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ".

[2]- سورۀ النساء، آیۀ 100: "وَ مَنْ یهاجِرْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ یجِدْ فِی الْأَرْضِ مُراغَماً كَثیراً وَ سَعَةً وَ مَنْ یخْرُجْ مِنْ بَیتِهِ مُهاجِراً إِلَی اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ‏ أَجْرُهُ‏ عَلَی‏ اللَّهِ‏ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً"