بصیرت، شناختی قلبی است که به انسان قدرت میدهد تا چهرۀ حق از باطل را به خوبی تشخیص دهد و مسیر التزام به حق و دورشدن از باطل را محکم و استوار طی کند. این قدرت تشخیص، از راههای علمی و استدلالهای منطقی بدست نمیآید؛ بلکه حرکتی قلبی میخواهد. حرکتی که قلب باید عاشقانه و لحظهبهلحظه در مسیر شناخت حقیقی ولایت داشته باشد تا در محوریت امام، حقشناس و دشمنشناس شود. بصیرت همان امتیازی که سبب تمایز یاران حسین(سلامالله) از سایرین شد. یارانی که نه با چشم و ذهنشان، بلکه با بصیرت قلبی حق را دریافته و چشیده بودند. دوستی و دشمنیشان از روی باورهای ذهنی و احساسات و عواطف نبود و با تغییر جوّ، دوستان و دشمنانشان عوض نمیشد. بلکه تمام انتخابهایشان بر پایۀ بصیرت بود. لذا صادقانه خواهان امام بودند و در نهایت هم جان نثارش شدند.
برگرفته از کتاب "تقابل حق و باطل"، صفحات 29-30-66.
نظرات کاربران