ماه رجب، ماه عشق است؛ ماه ریزش عشق حق تعالی به بندگانش. این ماه با تمام اذکار و ادعیهاش میآید، تا خاصّان را به هرشکلی بالا ببرد. پس خوشا به حال کسی که با درک این ماه، جزء خاصانِ آن شود. اما متأسفانه ما خواص این اذکار و ادعیه را باور نداریم و برای کوتاهی خود در انجام آنها، شرایط را بهانه میکنیم. ما عادت کردهایم همه چیز فراهم باشد تا بندگی کنیم. حال آنکه در مسیر حرکت روحی، باید سختیها را تحمل کرد تا عروج حاصل شود. ما از اعمال ماه رجب بازمیمانیم و مقصّر اصلی را نامساعد بودن شرایط خارجی میدانیم. در صورتی که سختی هر کاری در نفس است. وقتی در نفس، حدّت و سختی را بشکنیم و ببینیم که کار دست خداست، شرایط خارجی مانع ما نمیشوند و توفیق انجام اعمال عبادی نصیبمان میگردد.
برگرفته از کتاب "رجب شهرالله"، صص 33-36
نظرات کاربران