اگر در فکر ترک گناه هستیم فقط باید امام و ولی وجودمان را پیدا كنیم و در باطن به او وصل شویم. باید بدانیم ما با قدم خود نمیتوانیم ترک گناه کنيم؛ چنانكه این همه توبه و استغفار و اظهار پشیمانی كردیم، این همه سعی كردیم آلودگیهای وجودمان را آب و جارو كنیم؛ ولی تمام نشد که نشد! از يکسو درست کرديم و از سوی دیگر خراب شد!
علت موفق نشدن ما در ترک گناه آن است که ما اصل و ریشه را رها كردهایم و به فروعات و شاخ و برگ پرداختهایم. فراموش کردهايم سلامت درخت در اتصال درست به ریشه و سالم نگه داشتن اين اتصال است.
برای ترک گناهان باید امامِ وجود را بيابيم و به او تکيه کنيم. بايد موج و حباب خودی را بشكنيم و به دریای عظمت او وصل شويم؛ بقیه حل میشود. آب در كوزه است! گِرد جهان نگردیم. جای امام در دلهاست.
ای به ره جستـجو، نعـرهزنان، دوسـت دوسـت
گر به حرم، ور به دیر، کیست جز او؟! اوست اوست
پـرده نـدارد جـمــال، غـیـر صـفـات جــلال
نیست بر این رخ، حجاب، نیست بر این مغز، پوست
با همـه پـنـهانیاش، هسـت عـیـان در عـیـان
با همه بیرنگیاش، در همه زو رنگ و بوست
دم چو فرو رفت، هاست، هوست، چو بیرون رود
یعنی از او در همه، هر نفسی، های و هـوست
اگر امام وجودمان را پیدا كنیم، خودش پاكمان میكند و نورش چنان میتابد كه تمام زشتیهایمان را میسوزاند؛ "بموالاتكم علّمنا الله معالم دیننا و أصلَح ما كان فسد مِن دنیانا"[1]، [خداوند به موالات شما، معالم دینمان را به ما تعلیم داد و آنچه را از دنیایمان تباه شده بود، اصلاح کرد.
پس در این شب نورانی برخیز، دلت را از غیر خالی کن و از عمق جان فریاد برآور "أینالحسن و أین الحسین أین ابناء الحسین".[2]
برگرفته از کتاب "آمادگی برای ظهور"،صفحات 120 و 121.
[1]. زيارت جامعۀ کبيره.
[2] . دعای ندبه مفاتیحالجنان.
نظرات کاربران