علم، همان دانستن است و به هر نوع آگاهی دربارهی یک چیز اطلاق میشود و نقطهی مقابل آن جهل است که به معنای نادانی است. هر اطلاعی هر چند ناقص و اجمالی از یک چیز، شخص را از نادانی مطلق نسبت به آن خارج میکند؛ ولی معرفت، حقیقتی است که در جان انسان تأثیر میگذارد و در واقع علمی است که انسان آن را در قلب خویش مییابد و میچشد؛ که به آن "علم حضوری" یا "علم شهودی" میگویند.
کتاب معرفت نور تا عصر ظهور، جلد اول، صفحهی 48 و 49
نظرات کاربران