جلب نظر محبوب

"قُل اِن کُنتُم تُحِبّونَ الله فَاتَّبِعونی یحبِبکُمُ الله و یغفرلَکم ذُنوبَکم و اللهُ غفورٌ رحیمٌ"[1]

"بگو اگر خدا را دوست می‌دارید از من پیروی کنید تا او نیز دوستتان بدارد و گناهانتان را بیامرزد و خدا آمرزنده و مهربان است"

در این آیه بیان شده است که اگر خدا را دوست دارید، باید کاری کنید که او هم شما را دوست داشته باشد و راه این محبّت دو طرفه، تبعیت است. امّا امکان ندارد، انسان بدون محبّت به موجودی، از او تبعیت کند و محبّت نیز بدون معرفت حاصل نمی‌شود. در بطن آیۀ فوق سه امر بیان شده است:

1- معرفت 2- محبّت 3- تبعیت

از این سه راه است که محبّت محبوب را می‌توان جلب کرد و وقتی این عشق در وجود حاصل شد "یغفِر لَکُم ذنوبَكُم" را به‌دنبال دارد. با اتصال بنده به منبع عشق و نيکی و خير، نواقص از میان می‌رود. وقتی فرد، کاملاً نقص خود را در معرض آفتاب وجود حق‌تعالی و خاصّان درگاهش قرار داد، ظلمت از وجودش رخت برمی‌بندد.

برگرفته از کتاب "فاطر هستی"، ص31.

[1]- سوره‌ی آل عمران, آیۀ 31.