.jpg)
حق‌تعالی زیبایی‌هایش را در هستی گسترد؛ آفرینش را آغاز کرد و تمام مخلوقات، شیدای آن همه زیبایی شدند. در این میان، بهترین بندگانش این زیبایی‌ها را تمام و کمال به ظهور رساندند تا دیگران هم با اتصال به آن‌ها، مطلوب جانشان را بیابند و آرام گیرند. این بندگان شایسته در وجودشان "کلّهم نورٌ واحد"ند؛ ولی به طور خاص، هرکدام مظهر کامل اسمی از اسماء الهی شدند و حسن‌بن‌علی(علیه‌السلام) رنگ زیبای خُلق الهی را گرفت، تا با خُلق کریمانه‌اش بندگان را به سوی حق هدایت کند.
زیبایی حق در جلوۀ حسن‌بن‌علی(علیه‌السلام) انسان را صاحب خُلق عظیم می‌کند. معنای خلق عظیم و حُسن‌خلق، تنها بشّاش و خوشرو بودن نیست؛ بلکه گاهی عفو کردن، زمانی انفاق و گاه سکوت است. به طور کلی خُلق، نحوۀ موضع‌گیری انسان در میادین مختلف زندگی است و حسن‌خلق، مجموعه‌ای از زیبایی‌هاست که با انتخاب‌های صحیح و الهی حاصل می‌شود.
برای چشیدن قطره‌ای از دریای بی‌کران حسن‌خلق، باید دنبال معرفت خدا باشیم تا زیبایی‌های آن زیبای مطلق را بیشتر ببینیم و با تعلقی که نسبت به او پیدا می‌کنیم، به سویش برویم.
نظرات کاربران
