.jpg)
این ندای انقلاب اسلامی ایران است. سال‌ها به رهبری امام‌خمینی(رحمةاللّه‌علیه) فریاد زده شد: شاه باید برود؛ و سرانجام با پایداری و هم‌گامی امام راحل و ملت انقلابی بر این خواسته تا سال57، با تبعیدها، زندانی‌ها و تحمل فشارهای زیاد، پیروزی حاصل شد. آن دیکتاتور، چاره‌ای جز تسلیم در برابر ارادۀ حق‌طلبانۀ مردم نداشت و در 26 دی 57 فرار کرد.
بحمدالّله سال‌هاست از شرّ طاغوت، رها شده‌ایم و این تاریکی و ظلمت شوم را از مملکت خود بیرون انداخته‌ایم و دست در دست هم به عنوان امت واحد، استقلال و آزادی‌مان را تحت حاکمیت ولایت فقیه به‌دست آورده‌ایم.
اکنون به برکت انقلاب، سر تعظیم در برابر هیچ استعمارگری فرود نمی‌آوریم. انقلابمان به نماد مبارزه با استکبار جهانی تبدیل شده است و تمام دنیا را به این مبارزه دعوت می‌کند. این را مرهون خون شهدا، زحمات امام راحل و رهبر عزیزمان هستیم.
بنگریم که انقلاب با ما چه کرده؛ چه عزت و سَروری در جهان به ما داده و چگونه ما را متوجه عالم معنا و انسانیت کرده‌است؛ درست همان‌طور که قبل از انقلاب، سرمان را زیر یوغ طاغوت برده بودیم، اگرچه عبادت هم می‌کردیم!
پس باید قدر خود را بشناسیم، عملکرد خود را دراین سال‌ها آسیب‌شناسی کنیم و علل رکود و عقب‌گردمان را بیابیم. انقلاب، حقیقتی کلی است که رو به کل حرکت می‌کند. نباید از این کل، توقع تأمین سلایق شخصی و منافع جزیی داشته باشیم. باید همۀ انتخاب‌هایمان، از انتخاب شخصی تا انتخاب دولت و مجلس، بر محور آن کل یعنی حقیقت ولایت فقیه باشد؛ تا بتوانیم به سوی جامعۀ عدل الهی حرکت کنیم.
برگرفته از کتاب "انفجار نور و انتظار ظهور"، ج2. صص96,101,103.
نظرات کاربران
