.jpg)
ما با حرکت در ماه ذيقعده، سالک نمي‌شويم؛ بلکه براي آغاز سلوک، قدم برمي‌داريم و مي‌رويم تا دلمان را حرکت دهيم؛ هواپيما پيش از پرواز، چند دقيقه‌اي در باند فرودگاه حرکت مي‌کند، تا بتواند از جاذبه‌ي زمين جدا شود و به آسمان صعود نمايد. ما هم از ماه ذيقعده تا ماه رجب، در باند حرکت مي‌کنيم، تا براي پرواز آماده شويم؛ و تا اين حرکت اوليه را نداشته باشيم، توان دفع و رفع تعلقات و کنده شدن از جاذبه‌ي زمين را نخواهيم داشت. اما همين که اين حرکت را کرديم، با ورود به ماه رجب و شعبان، از زمين برخاسته، از جاذبه‌ي آن، دور مي‌شويم. به اين ترتيب با قرار گرفتن در جاذبه‌ي آسمانِ وجود، در ماه مبارک وارد صحنه‌ي نور خواهيم شد و در بقيه‌ي عمر، پيوسته در مراتب وجودي حرکت خواهيم کرد.
کتاب ذیقعده قعود در جایگاه بندگی، صفحه16
نظرات کاربران
