انسان هم به خیر و هم به شر امتحان میشود. امتحان به خوشیها سختتر از امتحان به سختی است، زیرا زمانی که به ملایمات و خوشیها امتحان میشود، دچار غفلت شده، خدا را فراموش میکند و چون احساس بینیازی میکند، کمتر به خالق خود میاندیشد. عموما خاصیت آسایش این است که همراه با غفلت است.
بنابراین بهتر است انسان هیچگاه از خدا، طلب راحتی و خوشی نکند. البته طلب سختی هم همین حکم را دارد. اصلا نباید به هیچ کدامشان میل کرد. نه میل به راحتی و نه میل به سختی. تنها باید به یک چیز میل داشت و آن راضیشدن به خواست و مشیت الهی است. این، راه شکوفائی انسان است. شکوفاشدن آنچه در نهاد آدمی نهفته است.
برگرفته از مبحث "حسین(علیهالسلام) رحمت واسعه"، محرم و صفر1436
نظرات کاربران