كسي كه حج تمتع به جا ميآورد، واجب است بعد از رمي جمره، قرباني كند؛ يعني شتر يا گاو يا گوسفندي را ذبح نمايد. شايد يکی از اسرار اين عمل، آن باشد که حاکميت بُعد حيواني، مانع سلوک انسان است، لذا پس از رمي جمرات و نفي صفات شيطاني، بايد نفس بهيمي را سر بُريد، خون آن را در منا ريخت و آخرين اثراتش را از وجود پاک کرد. اگر سالک توجه به روح حيواني را از دست بدهد، روح انساني و خليفةاللّهي در او ظهور خواهد کرد و آن وقت، ديگر چشمش گناه نميبيند، گوشش گناه نميشنود... و قلبش به غير خدا تمايل ندارد. بنابراین همواره شوق و عشقِ نزديک شدن به خدا در او شدت ميگيرد و ديگر از لذايذ دنيا لذت نميبرد. در نتيجه، ديگر عفو کردنها، اغماضها، نخوردنها، نخوابيدنها، و تمام ابتلائات و مشکلات برايش سختي ندارد.
برگرفته از کتاب سلوک حج، صفحهی 248 و 249
نظرات کاربران