"هَلِ الدِّينُ إِلاَّ الْحُبُّ"[1]؛ دین خدا بر پایۀ عشق است، احیاگر این عشق در جلوۀ دین، امام حسین (علیهالسلام) است. جایگاه آن حضرت جایگاهی معمولی نیست که ما فکر کنیم با اشک، سوز، عبادت، شعر و حرف میتوانیم آن را بشناسیم. برای شناخت چنین جایگاهی، باید سیر کرد؛ آن هم فقط در وادی عشق، که یک روز و دو روز، یا یک سال و دو سال صبر و مجاهده در یک یا دو میدان نیست؛ بلکه سیری لحظهبهلحظه است و نیاز به بصیرت در حقشناسی و دشمنشناسی دارد. اگر بصیرت نباشد، عشق در عمق وجود، بیتحرک میماند؛ چنان که در واقعۀ کربلا، در عمق وجود برخی خواص ماند؛ چون عشق داشتند؛ اما بصیرت خاص عشق را نداشتند.
برگرفته از کتاب "تقابل حق و باطل"، ج1، ص 59.
[1]- الكافي، ج8، ص80 : آيا دين، غير از حبّ است؟!
نظرات کاربران