آن‌کس که به عشق شب‌زنده‌داری می‌کند، اگرچه از خواب خود می‌زند، اما صبح، نه تنها کسل نیست، بلکه شاداب و با انرژی مشغول فعالیت‌های روزمره‌ی خود می‌شود؛ حال اگر ما می‌بینیم در صورت عبادات شبانه، صبح فردا سرگیجه و سردرد داریم و از خستگی رنج می‌بریم، برای آن است که هنوز با جسم عبادت می‌کنیم، حال آن‌که خستگی از خصوصیات جسم است و اگر با قلب، عاشقانه عبادت کنیم، خسته نخواهیم شد!
کتاب شب قدر، معراج محبت، صفحه 58
نظرات کاربران
