ما در عهد الست، خدا را در آیینهی انسان کامل دیدیم و در آینهی او، ربّ خود را شناختیم. البته نه اینکه امام را در لباس مادی و ناسوتی مشاهده کنیم، بلکه جان و قلبمان، حقیقت وجودی ولیّ را به عنوان واسطهی هستی، ادراک کرد و دریافت که او، آیینهی تمامنمای صفات الهی است. حال باید قلب، امامی را كه در عالم الست شاهد بوده است، در زمین به یاد آورد، تا وقتی کارِ خدایی از امام، ظهور پیدا میکند، تعجب نکند. این همان امامشناسی حقیقی است.
کتاب قلب، عهدنامه الست؛ صفحهی 41
نظرات کاربران