شهادت، سيري در وجود انسان است، تا آنجا که قابل شود همهي هستياش را در راه محبوب ببازد و محبوب از او بپذيرد. در اين سير، انسان شهادتطلب، قدم به قدم بندهاي تعلق، خودبيني، غيربيني و حتي محبتهاي مباح را از پاي روح ميگشايد، تا بتواند سبکبال، تا جوار خدا پرواز کند.
برگرفته از کتاب بشارت سرخ، صفحهی 25
نظرات کاربران