اسم غفران خداوند، جبران كنندهي نواقص است و با اسم توّاب تفاوت دارد. با اسم توّاب، بنده از راه شيطان به راه خدا ميآيد. سپس خداوند با اسم عفوّ روي بندهي گنهكار كار ميكند و گناهان او را پاک مينمايد؛ امّا هنوز آثار گناهان قبلی، در او باقي مانده است. مَثَل اين فرد، مانند كسي است كه سمّ خورده و بعد، پشيمان شده است. در اين حالت فرياد ميزند و دكتر ميخواهد، اين عمل، مَثل اسم توبه است. اسم عفوّ خدا مانند آن است که کسی دست او را ميگيرد و به دكتر ميبرد. سپس براي از ميان بردن آثار سمّ، از دستگاههاي مخصوص استفاده ميكنند، تا معده را شستشو دهند. اين نوع پاکسازی مانند اثر اسم غفران است. غفران، آثار گناه را از بين میبرد و ریشهی رذیله را میخشکاند. البته سالک ابتدا باید در مسیر توبه و سپس عفو قدم بگذارد، تا غفران شامل حالش شود.
رمضان ضیافت الله، صفحهی 34و 40
نظرات کاربران