امروزه در تمام ممالک اسلامی، فرهنگ غرب و اومانیسم در جلوۀ سکولار، یعنی "دین دنیازده" حکومت میکند. این فرهنگ میخواهد گذشتۀ اصیل ملتهای اسلامی را نفی کند و خودش جایگزین آن شود. تلاش میکند ارتباط حال ملتها با گذشتهشان به فراموشی سپرده شود تا ملتها، به خیال اینکه در هر زمان، خود، تاریخ خود را رقم خواهند زد، دچار روزمرگی شده و قادر به تغییر سرنوشت خود نباشند؛ و چنان آنها را از دین حنیف و وجود معنویشان جدا میکند که فراموش میکنند، با همۀ انبیاء و اولیاء همتاریخ هستند.
در این میان، ایران تنها کشوری است که زیر سایۀ نورانی ولایتفقیه در مقابل استکبار غرب ایستاده است. اگرچه در این مسیر فراز و نشیبهای بسیاری را طی کرده و حرکت ضد استکباری آن، زمانی مخفی و زمانی ظهور یافته است. ولی اصل آن است که فلش حرکت این نظام، به سمت عالم دینی و فرهنگ مهدویت است.
فرهنگ مهدویت و فرهنگ انتظار، تنها راهی است که انسان را از بیتاریخی نجات میدهد و روح جامعۀ منتظر را به عالم انبیاء و اولیاء پیوند زده و امید رهایی از چنگال استکبار را در آن ایجاد میکند.
برگرفته از کتاب "انفجار نور و انتظار ظهور"، صص 62-64.
نظرات کاربران