این "شهرالله" است که به ما رو کرده است. ماه رحمت و ضیافت الهی! تا ما را به خودِ عالیمان بازگرداند و به سوی خدا حرکت دهد. در این ضیافت، با اسماء الهی از مدعوین پذیرایی میشود.
خداوند در هر موجودی اثری از آثار کمالیۀ خود را ظهور داده است؛ اما در انسان تمام کمالات را به نحو اتّم و اکمل قرار داده است. او به تمام موجوداتش عشق میورزد؛ ولی نسبت به انسان عشقی خاص دارد و لذا رمضان را بستری قرار میدهد تا سیر "الیهراجعون" را سرعت ببخشد.
ماه مبارک یکی از قطرههای جوشش رحمت الهی به سوی بندگان است؛ میبینیم خدایی که همۀ کمالات و جمالات در وجودش به نحو مطلق وجود دارد، از موجودی استقبال میکند که عین نیاز، فقر، احتیاج، ضعف، سستی است. درهای وجودِ ما را باز میکند و درِ قلب تکتک ما را میزند، تا استعداد قرب، تنعّم و بهشت را در خود بارور و زنده کنیم؛ میخواهد ما را زیبا کند؛ و به اوج کمال، زیبایی و حیات وصل کند؛ میخواهد بندهاش را به قرب خود برساند.
برگرفته از کتاب "رمضان ضیافتالله"، صص 18-21 .
نظرات کاربران