منطق شهید سیزده‌ساله

«منطق شهید را با منطق افراد معمولی نمی‌شود سنجید. شهید را نمی‌شود در منطق افراد معمولی گنجاند. منطق او بالاتر است، منطقی است آمیخته با منطق عشق»[1] و بصیرت...

شهید، کسی است که در اثر تکامل ایمان، به چنان بصیرتی رسیده است که حق و باطل را می‌شناسد و به یاری حق و ارزش‌ها می‌شتابد. با اختیار و اراده پا به میدان می‌گذارد و برای نابودی باطل قیام می‌کند و همواره در جنگ و جهاد است. ابتدا در جهاد درونی و سپس در جنگ با مظاهر باطل و استکبار بیرونی.

ارزش شهید، فقط به خاطر دفاع از آب و خاک نیست؛ که اگر چنین بود، چه فرقی است بین شهید و کفاری که در جنگ کشته می‌شوند؟!

ویژگی شهید، هدف مقدس اوست؛ توحید!

شهید می‌داند ارادۀ خدا به این تعلق گرفته که دین حق، با یاری انسان‌هایی حق‌خواه، حق‌جو و حق‌بین در عرصۀ زمین به ظهور برسد. او کوشیده است تا حق را در تک‌تک اعمال، اوصاف و اندیشه‌های خود ظهور دهد؛ اما در نهایت، خود و تمام تلاش‌هایش را برابر ظهور کامل حق، هیچ یافته است و دیگر غیر محبوب و خواست او، چیزی نمی‌بیند و نمی‌خواهد؛ پس آگاهانه نارنجک به کمر می‌بندد و خالصانه، جان شیرین را در طبق اخلاص می‌گذارد و به محبوب تقدیم می کند. آخر فقط کسی که حق را می‌بیند و شیرینی‌اش را می‌چشد می‌تواند رهبر امام یک امت باشد.

برگرفته از کتاب "بشارت سرخ"، صفحات 25_26_28.

[1].شهید مطهری