درست است که باید توفیق انجام اعمال را به ما بدهند ولی توفیق را به کسی میدهند که بینشش، بینش وجودی باشد یعنی در انجام اعمال هیچ توجهی به شرایط خارجی نداشته باشد و آسانی و سختی بر او اثر نگذارد. باید مطلقاً، به قلب و باطن نگاه کنیم و نظرمان به درون باشد؛ در این صورت است که خداوند توفیق میدهد.
کتاب رجب شهرالله، صفحهی 35 و36
نظرات کاربران