هر کار به ظاهر قشنگی، ارزشی نیست. کارهای ما اگر فقط برای خدا باشد، ارزش دارد. حتی افعال زیبایی مثل نماز، روزه، عفو، حب و غیره، اگر فقط برای خودم، خانوادهام و بهتر شدن زندگی دنیایم باشد؛ شرک است.
کار، اندیشه و انگیزهای ارزشی است که نتیجه و اثر داشته باشد. کدام نتیجه؟ اینکه در هیچ شرایطی، از آرامش وجودیی که حق، به من داده است، کم نشود. حق در وجودم جای گیرد، به طوریکه وجود من به وسعت وجود حق گره خورد و در تمام شرایط خوب و بد، دریا باشد.
پس بهتر است قبل از هر عملی آن را ارزشی کنیم. یعنی بهایش را در هستی پیدا کنیم. بهترین بها فقط خود خداست. حتی جنتش هم نیست. پس آن کار را فقط برای خدا انجام دهیم.
برگرفته از مباحث "حسین رحمت واسعه"، جلسۀ ششم.
نظرات کاربران