.jpg)
انتظار حقیقی فقط با عشق به منتظَر تعریف می‌شود و بدون عشق، معنا و مفهومی ندارد. باطن انتظار، عین شور و حرکت است و اگر عشق نباشد، انتظاری هم در كار نیست. چرا كه بسیار شده است ما در ظاهر منتظر كسی بوده‌ایم، ولی چون به او عشق و علاقه‌ی چندانی نداشته‌ایم، حال درونی‌مان همچون یک منتظر حقیقی نبوده است؛ یعنی هیچ اثری از شور و حرکت در ما ظهور نکرده است و وقتی هم منتظَر آمده، دلسرد و با اکراه از او پذیرایی کرده‌ایم!
کتاب معرفت نور تا عصر ظهور، جلد دوم، صفحه‌ی 151
نظرات کاربران
