سعادت و بقای هر کس به این بستگی دارد که چقدر با قلب عالم هستی در ارتباط باشد. هر قدر در قلب امامزمان(عجلاللهفرجه) جای داری، هستی؛ یعنی انسانیت، بقا و سعادت داری. اگر چه جسمت بیمار یا در فقر و فشار باشد. و هر چه در قلب امامزمان(عجلاللهفرجه) نیستی، نیستی! اگر چه جسمت در لذات و خوشیهای دنیا باشد. همچنين هر چه به قلب امامزمان(عجلاللهفرجه) نزدیکتر باشی، به حقیقت انسانیت، نزديکتر و شبیهتر میشوی؛ وگرنه، در فعل و خصلت... "اولئک کالانعام بل هم اضل"* خواهی بود.
کتاب شب قدر، شب إحیای قلب، ص 113.
*سورۀ اعراف، آیه 179
نظرات کاربران