یک معیار

هنگام حركت در عالم باطن، اين کد را همواره پيش چشم خود آوريد و تمام حرکات و سکناتتان را با آن بسنجيد؛ ذره‌اي هم کوتاه نياييد. در هر کاري ببينيد کدام بخش وجودتان لذت مي‌برد؛ اگر نفستان از آن عمل ملتذ مي‌شود، رهايش کنيد، حتي اگر به ظاهر، عمل خيري باشد. اما اگر ديديد در عملي، محبت خدا و مظاهرش در شما قوّت گرفت، بدانيد آنجا پاي نفس کنار رفته است. چشيدن محبت خدا در درون موجب كم‌رنگ شدن و از بين رفتن رذايل مي‌شود.

مثلاً در هنگام خوردن، ممکن است چند لقمه‌اي را براي رفع نياز بخوريم، ولي خوشمزگي غذا هم به کاممان رود؛ حال اگر اين خوشمزگي سبب شود بيشتر از نيازمان بخوريم، مي‌شود حظّ نفس؛ وگرنه در ابتدا که ذائقه، خوشمزه بودن غذا را تشخيص مي‌دهد، ادراکي طبيعي است، نه حظّ نفس.

کتاب ذیقعده قعود در جایگاه بندگی, صفحه‌ی 30 و 31