بعد از انقلاب اسلامی، به يمن خون شهدا و زحمات امام راحل(قدس‌سره) درهایی از معنويت، که سال‌ها بر اثر جهل و غفلت مردم بسته شده بود، بر روی عالم باز شد. با این انقلاب بود که اسلام حقيقی رخ نمايان كرد و طالبان حق و حقيقت را به سوی خود جذب نمود. در اين ميان دشمنان نيز بيكار ننشستند و با سوءاستفاده از افزايش گرايش مردم به معنويت، انواع مکاتب و عقايد انحرافی را ترويج كردند.
در این زمینه یکی از موضوعاتی که بسیار دستاویز دسیسه‌های دشمن قرار گرفت، دیدار امام زمان(عجل‌الله‌فرجه) بود. افرادی که می‌خواستند در بین مردم مقبولیت و محبوبیت پیدا کنند تا دیگران را پیرو مکتب‌های شیطانی خود کنند، راحت‌ترین راه را این می‌دیدند که ادعا کنند امام زمان(أرواحناله‌الفداء) را می‌بینند و با ایشان ارتباط دارند. گرچه ديدار آن بزرگوار در دوران غیبت فی نفسه مورد اشكال نيست و امكان دارد، اما به گفتۀ خود آن بزرگوار، در زمان غيبت کبری هر كس مدعی مشاهده شد، دروغگوست.
بنابراين برای اثبات دروغگويی این افراد همين بس كه ادعای مشاهدۀ امام‌زمان(عجل‌الله‌فرجه) را دارند. به محض اینکه مردم چنین ادعاهایی را از کسی شنیدند، ديگر هيچ حرفی را از او نبايد بپذيرند؛ چه برسد به اين‌كه طرفدارش شوند و او را پير راه و محرم راز خود قرار دهند.
برگرفته از بیانات استاد لطفی آذر
نظرات کاربران
