(20جلسه)
آخرالزّمان، زمانی است كه دین هست و دین نیست! یعنی تعالیم قرآنی، عبادی و اخلاقی، تحت تأثیر امیال مردم قرار میگیرد و هر کس با برداشت شخصی خود، دینداری میکند. البته این امر، از زمان سقیفه آغاز شده است. اما تا پیش از غیبت، هر زمان، امام معصوم یا نایبان خاص ایشان بودند که مردم را به حقیقت دین و کذب بودن بدعتها در آن، آگاه کنند. اما از آغاز غیبت کبری، دسترسی مردم به معصوم و حتی به نایبان خاص، قطع شد و شناخت دین اصیل از بدعتها، سختتر از قبل گشت.
از این رو امروز، خطر انحراف، تحریف، تأویلهای نادرست و پیرایه گرفتن اصول و فروع دین بر اساس آراء شخصی، همهی ما را تهدید میکند. به ویژه اینکه هر چه به زمان ظهور نزدیک میشویم، کید دشمنان هم بیشتر و ظریفتر میشود. منتظر واقعی، كسی است كه بتواند دین ناب و ولایی را از لابهلای انحرافاتی که در گوشه و کنار ایجاد شده، تشخیص دهد. در این زمان، فتنهها شدیدتر از هر زمان، به امت شیعه، رو میآورد و تنها راه رهایی، رسیدن به انتظار واقعی، معرفت و ارتباط با حقیقت ولایت است.
معصومین(عليهمالسلام) در احادیث گهربار خود با توصیف دقیق حالات فردی و اجتماعی مردم، حتی نوع لباسها، داد و ستدها، معماری مساجد و... سیمایی واضح از زمان ظهور، ترسیم کردهاند. منتظرین حقیقی باید این علائم و فتنهها و علل و ریشهی آنها را که به فتنهی سقیفه برمیگردد، بشناسند و تکلیف خود را در این فتنهها بدانند تا بتوانند از آنها نجات پیدا کنند.
امید است این مبحث، ما را در عبور از عقبههای هولناک فتنههای آخرالزمان، یاری بخشد.
نظرات کاربران