سال‌هاست که سحرهای ماه رمضان ما، با نوای ملکوتی دعای سحر، عجین است. اما آیا تا کنون به عبارات و معانی این دعا، توجه کرده‌ایم؟ آیا برایمان سؤال نشده که در این دعا، از خدا چه می‌خواهیم؟ جالب است بدانید که روایت داریم اگر مردم از عظمت این دعا و سرعت اجابت آن آگاه بودند، به خاطرش، به روی یکدیگر شمشیر می‌کشیدند!...
دعا، انسان را در جاذبه‌ی سبب‌ساز حقیقی که هم اسباب مادی و هم اسباب معنوی در ید قدرت اوست، قرار می‌دهد و سکوی پرواز روح برای دریافت حقایق نورانی و رسیدن به آرامش در وادی "ألا بِذِكْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ" می‌شود. و البته دعا در ماه مبارک رمضان، به دلیل شرایط خاص این ماه، نفحه‌ی خاصّ ربوبی است که وزیدن گرفته و به خصوص در سحرهای این ماه، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. چه، در ضیافت‌خانه‌ی خدا باید حرم و عرش او را که همان قلب است، با دعا تطهیر کرد تا صاحب‌خانه در آن، حاضر شود. لذا اهمیت دادن به دعا در ماه مبارک و استجابت آن از جانب میزبان یعنی حضرت الله، برای صائمین و سالکین در این ماه، ضروری است و شناخت این مسئله، آنان را در بهره‌برداری از این سفره‌ی الهی، قدرت بسیار می‌دهد.
انسان با حرکت و سیر باطنی در دعای سحر، نیاز خود را می‌شناسد و این نیایش را، راه رفع نیاز می‌بیند. لذا جان و روح خود را در جامعیت طلب و نیازش، به جامعیت غنا و کمال، عرضه می‌دارد و با نظر به اوج زیبایی‌های الهی حرکت می‌کند... .
در پرتو کتاب شرح امام خمینی(قدّس‌سرّه) بر دعای سحر، قدم به قدم با این بحث، دعای سحر را زمزمه می‌کنیم و با کلیدهای معرفتی و نکته‌های ناب سلوکی، رمز و رازهای دعا را می‌گشاییم، تا بدانیم هنگام خواندن این دعا، چه مسیری را طی می‌کنیم و چگونه در فضای سحر، به ادراک فقر خود و غنای محبوب می‌رسیم.
نظرات کاربران
