اهل‌بیت(عليهم‌السلام) به اذن خداوند، صاحبان ولایت کلیه هستند و ما باید در دامان ولایت ایشان قرار گیریم؛ به اصطلاح باید اهل ولایت باشیم. اما این ولایت، صِرف اعتقاد و محبت نیست؛ بلکه تبعیت و مودت است؛ یعنی باید عاشقانه، تسلیم محض آنان باشیم و از آنان پیروی کنیم تا به بتوانیم هدف خلقت خود برسیم.
شیعه‌ی حقیقی، آن کسی است که ماهیت خود و غیر را نمی‌بیند و از پدیده‌های خارج، متأثر نمی‌شود؛ لذا به خاطر این سعه‌ی وجودی و نظر نکردن به خود، استعداد پیدا می‌کند که اسماء خدا در او تجلی یابد و او مظهر ولی شود. ولایت، کنز مخفی در صقع ذات انسان است که باید آن را ظهور دهد و عبادات، مقدمه و لوازم ظهور آن کنز مخفی‌اند. شیعه باید در مقابل اندیشه و خُلق ولی، زانو بزند تا بتواند همچون آیینه‌ای شفاف، مظهر او باشد؛ و البته این ولی، کسی نیست جز چهارده معصوم(عليهم‌السلام). وگرنه هر چقدر از ولایت الله در مظهریت معصومین(عليهم‌السلام) فاصله بگیرد، به سوی ولایت شیطان می‌رود.
در این بحث، خواهیم دانست که غایت حرکت انسان، باید مظهریت ولایت باشد.
نظرات کاربران
