(18جلسه)
رمضان، بهار قرآن است و در این ماه، به ارتباط با قرآن، بسیار سفارش شده است. این کتاب الهی، کیفیت سیر و سلوک را به دو شعبه‌ی مهم تقیسم می‌کند: یکی تقوا و دیگری ایمان در تمام مراتب آن. در این بحث، بیشتر درباره‌ی ایمان و خصوصیات مؤمنین در آیات قرآن خواهیم شنید و با استفاده از روایات گوناگون، خواهیم دانست هر یک از اعضا و جوارح ما، بهره‌ای از ایمان دارد که عضو دیگر در آن، شریک نیست. و بهتر، این است که ایمان را از قلب شروع کرد؛ چراکه قلب، مرکز ایمان است و اگر اصلاح شود، دیگر نباید خیلی نگران اعضا و جوارح بود. البته باید بدانیم که مؤمن به اقتضای ایمانش امتحان می‌شود و مؤمن حقیقی، کسی است که در این امتحانات، صبور باشد و بتواند ایمانش را ظهور دهد؛ نه اینکه اگر در راه خدا اذیت دید، جذب باطل شود!
به طور کلی صفات مؤمنین را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد: اول، صفات قلبی که پایه‌ی تمام صفات نیک‌اند، مثل خوف و توکل؛ و دوم، صفاتی که مربوط به جوارح و پایه‌ی تمام اعمال نیک‌اند، مثل دادن زکات و انفاق، حفظ امانت و إعراض از لغو. اما آن فعل لغوی که مؤمن به مقتضای ایمانش باید از آن إعراض کند، چیست؟ جایگاه صدقه و انفاق در زندگی اجتماعی چیست و چه اثرات و برکاتی بر آن، مترتّب است؟ و...
در این بحث، علاوه بر توضیح مبسوط درباره‌ی یک‌یک مطالب فوق، به مطالبی همچون برکات ماه رمضان و نزول رحمت و مغفرت در آن، نحوه‌ی حرکت کردن با آیات قرآن، راه فلاحت و رستگاری، انواع خوف ممدوح و مذموم، حقوق مسلمین و مؤمنین نسبت به یکدیگر و اثر ولایت در زندگی مؤمنین نیز اشاره شده است که می‌تواند پاسخ برخی از سؤال‌های ما باشد.
نظرات کاربران
