پرستش آگاهانه بهترین رهاورد ماه مبارک

نوزاد در آغوش پرمهر مادر، آرام می‌گیرد و رشد می‌کند. فیض مادر بی‌وقفه ادامه دارد، ولی نوزاد به این همه محبت و فیض، آگاهی ندارد. تا اینکه قوای ادراکی و عواطف انسانی‌اش به فعلیت می‌رسد. اینجاست که تازه مادر را می‌یابد؛ آگاهانه از عشقش سیراب می‌شود؛ وابستگی‌اش به او بیشتر می‌شود و مراقب است تا لحظه‌ای از او دور نشود.

محبت مهربان‌ترین مادران، دربرابر محبت پروردگار به بندگانش همچون قطره‌ به دریاست. 

فیض‌ حق‌تعالی دائمی و بی‌نهایت است، ولی بیشتر بندگان به این سرچشمهٔ محبت و فیض آگاهی ندارند؛ درنتیجه عباداتشان هم آگاهانه نیست.

در ماه مبارک رمضان، شرایط به گونه‌ای فراهم است که بندگان نزدیکی حق به خود را بیش از پیش احساس می‌کنند و قوای ادراکی و فطریشان بیدارتر از قبل می‌شود. بنابراین عبادت‌های معمول و از سر عادت، جایشان را به عبادت‌های آگاهانه و پرستش عاشقانه می‌دهند.

برگرفته از بحث قرب حق