(2جلسه)
ماه رجب در میان ماههای سال، از اهمیت و قداست ویژهای برخوردار است و این از نامش پیداست؛ رجب، شهرالله. ظاهر این نام که منتسب به الله است، حکایت از حقیقتی بس والا در عوالم برتر وجود دارد و برای همین، ماه رجب از جمله ایامی است که دربارهاش فرمودهاند: "إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِی أیامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ، ألا فَتَعَرَّضُوا لَهَا".
رجب، ماه ریزش عشق و قرار گرفتن در جاذبهی ولایت است و چنان است که ما را از زمان مادی، به برکات باطنی زمان سوق میدهد؛ یعنی تمام افعال، شببیداریها، نمازها، فضایل اخلاقی و... که در زمان کوتاهی داشتهایم، اثرات عمیق در عروج وجودمان میگذارد. هر شب، ملک داعی از آسمان هفتم، بانگ برمیآورد تا ندایش را به گوش سنگین ما برساند و کار را برای ما که قدرت عروج به آسمان دوم وجودمان را هم نداریم، آسان کند!
گویی در تمام ماه رجب، شعاع شمس وجود، مستقیماً میتابد؛ مثل تابش مستقیم خورشید در وقت زوال، که بسیار شدید است و سایهای تشکیل نمیدهد. لذا تمام وجود انسان، آمادهی گرفتن رنگ خدا میشود و دیگر زحمت و مجاهدهی چندانی برای دور کردن موانع و سایههای ماهیت، لازم نیست. زیرا خدا با جلواتش، آماده است تا عبد را بالا ببرد و این موجود زمینی را آسمانی کند تا به "أینَ الرَّجَبِیونَ" برسد. چگونه؟
این ماه، اعمالی دارد که انجام آن حتی در صورت و ظاهر هم، پراهمیت است؛ مثل اعتکاف، عمل امّداود و نمازها، روزهها و ادعیهی متعدد که هر کدام، اسراری دارد و در بحث، به برخی از آنها پرداخته شده است. اما چگونه باید به این اعمال برسیم؟ مشکل کمبود وقت را چگونه حل کنیم؟...
نظرات کاربران