ما به دنیا آمده‌ایم تا با ادای حقوق وانجام تکالیف، به خدا برسیم و طعم شیرین بندگی و قرب حق را بچشیم.
احترام به پدر ومادر، مهربانی به همسر و فرزندان و گذشت از خطای دیگران، نمونه‌هایی از حقوقی هستند که ما را به خدا وصل می کنند. پس یادمان باشد که در مقابل ادای این حقوق، از دیگران توقعی نداشته باشیم و مجبورشان نکنیم آن‌ها نیز حقّ ما را ادا کنند. چون کار ما، راه رسیدن خودمان به خدا بوده؛ پس به خاطرش طلبی از کسی نداریم. دیگران هم اگر بخواهند در مسیر قرب خدا باشند، باید خودشان با آگاهی و اختیار، حقوقی را که بر عهده‌شان است، به جا آورند؛ نه با زور و فشار ما.
گام هاي اساسي در تربيت نسل
شناخت جايگاه «حق» در تربيت 6
وقتي بدانيم با اداي حقوق، به خدا نزديك ميشويم، حتي اگر كسي حق ما را ادا نكند، حقش را ادا مي‌كنيم؛ چون خودمان ميخواهيم به خدا برسيم. البته او را هم ميخواهيم برسايم و زمينه را برايش آماده مي‌كنيم؛ اما تا خودش نخواهد، نمي‌توانيم.
نظرات کاربران
